Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Ειδικές συμβουλές για ανήλικους

Οι γονείς πρέπει να φροντίζουν κάθε παιδί να γνωρίζει:

Το όνομα του και τη διεύθυνση του.
Να χρησιμοποιεί το τηλέφωνο.
Να καλεί το "100" σε περίπτωση ανάγκης.
Να απευθύνεται για βοήθεια μόνο σε Αστυνομικούς ή σε γνωστά άτομα.
Να μην μπαίνει σε αυτοκίνητο ή να ακολουθεί οποιοδήποτε άτομο χωρίς την συγκατάθεση των γονιών του.
Σε περίπτωση ανάγκης να απευθύνεται σε άτομα που του έχει υποδείξει η οικογενειά του ότι είναι της εμπιστοσύνης της π.χ. σε συγγενείς ή φίλους.
Να μην απαντά όταν χτυπούν την πόρτα και οι γονείς δεν είναι στο σπίτι και ποτέ να μην λέει σε κάποιον στο τηλέφωνο ότι είναι μόνο του.
Να μην δέχεται "δώρα" που προσφέρουν άγνωστοι.
http://www.astynomia.gr

Πιο χαρούμενα τα παιδιά χωρίς τηλεόραση

Τα μικρά παιδιά που περνούν πολύ χρόνο βλέποντας τηλεόραση ή κοιτάζονταςεικονογραφημένα βιβλία είναι λιγότερο χαρούμενα, συγκριτικά με εκείνα που ασχολούνται με άλλες πιο ενεργητικές δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα η ζωγραφική. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, τέτοιου είδους παθητικές δραστηριότητες δεν προσφέρουν ούτε ικανοποίηση στα παιδιά, αλλά ούτε ενισχύουν τις ικανότητες/δεξιότητές τους. Ειδικά η τηλεόραση έχει αρνητικές επιδράσεις στα επίπεδα ευτυχίας και χαράς που βιώνουν τα παιδιά, κι αυτό γιατί συνεπάγεται ελάχιστη αλληλεπίδραση, αναφέρουν ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Μ. Βρετανίας. Αντίθετα, τα παιδιά που συμμετέχουν ενεργά σε παιχνίδια, αναπτύσσουν καλύτερα τις κινητικές δεξιότητές τους και την ομιλία τους και είναι πιο ευτυχισμένα. Ειδικοί οικονομικοί αναλυτές ανέλυσαν δεδομένα (German Household Survey 2007-10) από περισσότερα από 800 παιδιά ηλικίας δύο και τριών ετών. Οι ερευνητές μίλησαν και με τις μητέρες των παιδιών από τις οποίες ζήτησαν να καταγράψουν σε ποιες δραστηριότητες συμμετείχαν τα παιδιά τους. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, οι ενεργητικές δραστηριότητες βοηθούσαν την ανάπτυξη των παιδιών. Για παράδειγμα, η ζωγραφική και τα τεχνικά οδηγούσε σε βελτίωση των κινητικών τους δεξιοτήτων, ενώ το διάβασμα, η αφήγηση ιστοριών και το τραγούδι ενίσχυε την ικανότητα ομιλίας. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ακόμη, ότι τα παιδιά που συμμετείχαν σε ενεργές δραστηριότητες με τους γονείς τους ήταν επίσης πιο χαρούμενα, γράφει η Sarah Harris στη βρετανική εφημερίδα Daily Mail. Οι παθητικές δραστηριότητες, όπως το να κοιτάζουν εικονογραφημένα βιβλία ή να βλέπουν τηλεόραση μαζί με τους γονείς τους δε συνέβαλε στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων και των επιπέδων ευτυχίας των παιδιών. Μάλιστα, η πολλή τηλεόραση είχε αρνητικές επιδράσεις στα επίπεδα ευτυχίας των παιδιών. «Όσο πιο πολλή τηλεόραση βλέπει κανείς, τόσο λιγότερο χρόνο έχει στη διάθεσή του για να κάνει άλλα πράγματα, που θα μπορούσαν να συμβάλλουν τόσο στην ανάπτυξη, όσο και την ευτυχία του» ανέφερε ο καθηγητής Dr Laurence Roope από το ερευνητικό κέντρο Health Economics Research Centre του πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
pygmi.gr
http://www.pentapostagma.gr

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Ο Άγιος Κωνσταντίνος ο Μέγας και Ισαπόστολος, πριν γίνει μονοκράτορας στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, βρισκόταν σε πόλεμο με τους συμβασιλείς του. Κάποια φορά, πριν από μια σημαντική μάχη, γνωρίζοντας ότι οι δυνάμεις του είναι ασθενέστερες του αντιπάλου του, συλλογιζόταν τι έπρεπε να πράξει. Τότε, μέρα μεσημέρι, φάνηκε στον ουρανό το σημείο του Σταυρού, σχηματισμένο με αστέρια, και γύρω έγραφε: «Ἐν τούτῳ νίκα», δηλαδή «Μ΄ αυτό θα νικήσεις», με τη δύναμη του Σταυρού, τη θεϊκή, όχι τη δική σου. Μετά από αυτό το θαύμα ο Κωνσταντίνος πήρε θάρρος. Διέταξε μάλιστα να κατασκευασθεί ένας όμοιος χρυσός σταυρός, ώστε να προπορεύεται πάντοτε του στρατεύματος. Αμέσως όρμησε στη μάχη και νίκησε κατά κράτος τους εχθρούς του. Μετά μάλιστα το θεϊκό όραμα και την ανέλπιστη νίκη του με τη δύναμη του Σταυρού, πίστεψε ολοκληρωτικά στον Χριστό και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να βαπτισθεί. Τότε έστειλε και τη μητέρα του, την Αγία Ελένη, στα Ιεροσόλυμα, μαζί με κατάλληλους ανθρώπους και πολλά χρήματα, για να αναζητήσει και να βρει το Τίμιο Ξύλο του Σταυρού πάνω στο οποίο είχε καρφωθεί το Πανάγιο Σώμα του Χριστού και χύθηκε το Αίμα Του, για τις αμαρτίες μας. Με τους διωγμούς των χριστιανών σχεδόν για τριακόσια χρόνια ο Σταυρός ήταν χαμένος και θαμμένος κάτω από πλήθος σκουπιδιών.
Το έργο ήταν δύσκολο και κοπιαστικό. Η παράδοση λέει πως ευωδιαστά φυτά και πλούσιος βασιλικός οδήγησαν την Αγία Ελένη να σκάψει στο κατάλληλο σημείο. Βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Χριστού και των δύο ληστών. Πάλι σύμφωνα με την παράδοση, ο Τίμιος Σταυρός αναγνωρίσθηκε όταν μια πεθαμένη γυναίκα αναστήθηκε, μόλις την ακούμπησαν στο Σταυρό του Κυρίου.
H Αγία Ελένη και όλοι οι αξιωματούχοι που ήταν μαζί της με πολλή πίστη και ευλάβεια προσκύνησαν τότε το Σταυρό. Ζήτησε όμως και ο λαός με πολύ πόθο να τον δει και να τον προσκυνήσει. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Μακάριος θεώρησε ότι θα ήταν ευκαιρία να εκτεθεί ο Σταυρός σε προσκύνηση στα εγκαίνια του Ναού της Αναστάσεως που έκτιζε η Αγία Ελένη, για να συμπεριλάβει τον Πανάγιο Τάφο και τον Γολγοθά. Πράγματι, στις 13 Σεπτεμβρίου, ημέρα των εγκαινίων, συγκεντρώθηκε πολύς κόσμος στα Ιεροσόλυμα. Την επομένη, στις 14 Σεπτεμβρίου, ο Πατριάρχης ύψωσε ψηλά τον Σταυρό, για να τον δουν όλοι οι χριστιανοί, οι οποίοι άρχισαν να φωνάζουν για πολλή ώρα το Κύριε ελέησον.
Από τότε θεσπίστηκε από τους Πατέρες της Εκκλησίας αυτή η μεγάλη γιορτή, η οποία συμπίπτει και με μια δεύτερη ύψωση που έγινε τριακόσια περίπου χρόνια αργότερα. Το 614 μ.X. οι Πέρσες είχαν καταλάβει τα μέρη εκείνα και άρπαξαν τον Τίμιο Σταυρό. Μερικά χρόνια αργότερα, το 628 μ.X., ο αυτοκράτορας Ηράκλειος τους νίκησε και μπόρεσε να τον επαναφέρει θριαμβευτικά. Λέγεται ότι ο Σταυρός αργότερα χωρίστηκε σε δύο σταυρούς. Ο ένας έμεινε στα Ιεροσόλυμα κι ο άλλος μεταφέρθηκε, μαζί με τους ήλους (τα καρφιά) για ευλογία στην Κωνσταντινούπολη. Χάριν ευλογίας επίσης, όσοι χριστιανοί επισκέπτονταν παλαιότερα τους Αγίους Τόπους, έπαιρναν έστω κι ένα μικρό κομματάκι από τον Τίμιο Σταυρό. Έτσι σήμερα δεν σώζεται ολόκληρος. Τα μεγαλύτερα κομμάτια υπάρχουν στο σκευοφυλάκιο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, που βρίσκεται κάτω από τον Γολγοθά, και στο Άγιο Όρος.
H Ύψωση του Τιμίου Σταυρού είναι πολύ μεγάλη γιορτή, σαν τη Μεγάλη Παρασκευή, γι’ αυτό είναι νηστεία, εκτός αν τύχει Σάββατο ή Κυριακή, οπότε τρώγεται λάδι.
O Σταυρός έχει πολύ μεγάλη δύναμη, γιατί πάνω σ’ αυτόν καρφώθηκε το πανάγιο Σώμα του Χριστού και χύθηκε το Αίμα Tου για τη σωτηρία όλου του κόσμου. Με τον Σταυρό ο Χριστός ξεγέλασε, νίκησε και ντρόπιασε το διάβολο, ο οποίος νόμισε ότι νίκησε, θανάτωσε κι εξαφάνισε τον Χριστό. Γι’ αυτό και δεν αντέχει να βλέπει αυτό το ιερό σύμβολο· φεύγει μακριά. Ας μη ντρεπόμαστε λοιπόν να κάνουμε τον σταυρό μας σωστά και με ευλάβεια. Ας φοράμε επάνω μας σταυρό, όχι απαραίτητα χρυσό ή ασημένιο. και, κυρίως, ας πιστεύουμε στη δύναμή Tου, στην παντοδυναμία του Χριστού.